اضلال منافقان (قرآن)از صفات منافقان که در آیات قرآن به آن اشاره شده، «گمراهگری» است. ۱ - گمراهگرى منافقانمنافقان، مردمى گمراهگر و بازدارنده مردم از راه خدا: ۱. «اتَّخَذوا ايمنَهُم جُنَّةً فَصَدّوا عَن سَبيلِ اللَّهِ فَلَهُم عَذابٌ مُهين؛آنها سوگندهاى خود را سپرى قرار دادند و به اين وسيله مردم را از راه خدا باز داشتند؛ از اين رو براى آنان عذاب خواركنندهاى است.» آيه، مربوط به منافقان است. ۲. «اذا جاءَكَ المُنفِقونَ قالوا نَشهَدُ انَّكَ لَرَسولُ اللَّهِ واللَّهُ يَعلَمُ انَّكَ لَرَسولُهُ واللَّهُ يَشهَدُ انَّ المُنفِقينَ لَكذِبون • اتَّخَذوا ايمنَهُم جُنَّةً فَصَدّوا عَن سَبيلِ اللَّهِ انَّهُم ساءَ ما كانوا يَعمَلون • واذا قيلَ لَهُم تَعالَوا يَستَغفِر لَكُم رَسولُ اللَّهِ لَوَّوا رُءوسَهُم ورَايتَهُم يَصُدّونَ وهُم مُستَكبِرون • سَواءٌ عَلَيهِم استَغفَرتَ لَهُم ام لَم تَستَغفِر لَهُم لَن يَغفِرَ اللَّهُ لَهُم انَّ اللَّهَ لا يَهدِى القَومَ الفسِقين؛هنگامىكه منافقان نزد تو آيند مىگويند: ما شهادت مىدهيم كه به يقين تو پيامبر خدا هستى! خداوند مىداند كه تو پيامبر او هستى، ولى خداوند شهادت مىدهد كه منافقان دروغگو هستند (زيرا به گفته خود ایمان ندارند). آنها سوگندهايشان را پوششى قرار دادند تا مردم را از راه خدا باز دارند، و چه بد است آنچه انجام مىدادند. هنگامى كه به آنان گفته شود: بياييد تا پيامبر خدا براى شما طلب آمرزش كند.، سرهاى خود را از روى استهزا و غرور تكان مىدهند؛ و آنها را مىبينى كه از سخنان تو اعراض كرده و تکبّر مىورزند. براى آنها آمرزش بخواهى يا نخواهى بر ايشان تفاوت نمىكند، هرگز خداوند آنان را نمىبخشد؛ زيرا خداوند گروه فاسقان لجوج و منافق را هدایت نمىكند.» ۲ - پانویس
۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۱۴۸، برگرفته از مقاله «صفات منافقان (گمراهگری)». |